- 1 - Boodschap aan het volk in het Oordeel
De boodschap aan Laodicea (Openb. 3:14-21) is de boodschap van God aan het volk dat leeft in de tijd van het oordeel.

De naam Laodicea betekent “volk van het oordeel”. Het oordeel is begonnen in 1844. (Dan 7:13,14 en Dan 8:14). En het oordeel eindigt wanneer alle namen onderzocht zijn.
arrow_upward


De boodschap aan Laodicea vertelt ons hoe wij gezien worden in het licht van het oordeel, maar de boodschap vertelt ons ook wat het oordeel met ons wil doen.

• Goud geven, beproefd komende uit het vuur
• Het wil ons bekleden met witte klederen
• Het wil ons ogenzalf schenken

- 2 - God wil met Zijn volk het bruiloftsmaal vieren
In de boodschap aan Laodicea stelt Jezus Zich voor als de Amen, de getrouwe en waarachtige Getuige. Hij legt de nadruk op de betrouwbaarheid en de waarheid van de boodschap. Als zijn volk de boodschap aanneemt, “naar zijn stem hoort”, dan zal Hij bij hen binnenkomen en maaltijd met hen houden. (Openb 3:20)

De maaltijd is het bruiloftsmaal. Het binnenkomen is een voorstelling van de bruiloft van het Lam, zoals het beschreven is in Openbaring 19.


De bruiloft is de éénwording, de uiteindelijke en volledige verzoening tussen God en zijn volk. Het aanvaarden van de Laodicea-boodschap is dus HET KEERPUNT in de geschiedenis van Gods volk.

- 3 - Laodicea is lauw
Laten wij eens zien wat de getrouwe en waarachtige Getuige over ons zegt.


Wij zijn lauw. Wij zijn ons niet bewust van de ernst van de tijd waarin wij leven. Onze naam komt spoedig in het oordeel en dat zou ons wakker moeten schudden. De beslissing van het hemelse gerechtshof is voor eeuwig! De lauwheid van Laodicea is levensgevaarlijk. Jezus zegt dat Hij hen uit zijn mond zal spuwen. Hoe weet Hij dat we lauw zijn? Het antwoord is in vers 17:


Het is zoals in het oude Israël dat werd verworpen,


De Here verhoede dat wij dezelfde fout zouden maken!

- 4 - In het licht van Gods wet zijn wij ellendig, jammerlijk, arm, blind en naakt
In het heilige der heiligen van het hemelse heiligdom – de rechtszaal in het oordeel – is de wet van God en de heerlijkheid van God troont boven de ark van het verbond. De koninklijke wet van God is de enige aanvaardbare maatstaf in het gericht [de rechtszaak].

In het licht van Gods wet is onze werkelijke toestand ellendig, jammerlijk, arm, blind en naakt. De wet reikt immers tot al onze gedachten, emoties en motieven.

Dit doet ons denken aan de ervaring van de profeet Jesaja. (Jes 6) Hij diende God en had Hem lief, maar toen hij een blik mocht werpen op de heerlijkheid van God in het heiligdom, zag hij zichzelf pas in het ware licht. Tweemaal riep Hij tot de Here: “onrein... onrein.”
Zelfs een wedergeboren Christen moet in het licht van het oordeel hetzelfde roepen als de melaatsen. Zij moesten ook roepen: “onrein, onrein” (Lev 13:45)


Betekent dit dat zo iemand verloren is? Nee, helemaal niet. Het betekent dat de Here ons nog veel meer wil leren over de geestelijke strekking van de wet. Hij wil niet dat wij de leugens geloven over onze eigen geestelijke toestand. Daarom geeft Hij ons de ernstige Laodicea-boodschap.

- 5 - Wij kennen zelfs ons eigen hart niet
Hij zegt: “Ik weet uw werken... Gij weet niet...” Het is duidelijk dat de Here onze harten kent en dat wij zelf onze eigen harten niet kennen. Dit is precies wat de profeet Jeremia ook zei:


De apostel Paulus schreef:


Wij beseffen en begrijpen de laagheid van het menselijke hart niet. Wij zijn het ons niet bewust.

- 6 - Hizkia kende zijn eigen hart ook niet
De Bijbel geeft ons enkele voorbeelden waarbij de verborgenheid van het hart openbaar wordt gemaakt. In het boek 2 Koningen lezen wij over de goede koning Hizkia. Het getuigenis over hem is zeer goed, hij was een kind van God.


Hij is zich van geen kwaad bewust, want toen hij ernstig ziek werd bad hij:

- 7 - In het hart van Hizkia was hoogmoed
Als Hizkia zou zijn gestorven toen hij ziek werd, zou over hem niets dan goeds geschreven zijn. Hij wandelde met God. En God schonk hem de overwinning over elke bewuste zonde. Maar de Here verhoorde zijn gebed en na zijn wonderbaarlijke genezing ontving hij nog 15 jaar om te leven.

Daarna lezen we dat God hem wilde laten zien wat er werkelijk verborgen was in zijn hart.


In zijn hart was hoogmoed.


Dat werd openbaar toen Gods Geest zich terugtrok. Het is duidelijk dat in het hart van de bekeerde gelovige een bron van kwaad blijft bestaan.

- 8 - Petrus kende zijn hart ook niet
Een ander voorbeeld is Petrus.
Jezus verklaarde dat Petrus en de andere apostelen (behalve Judas) rein waren. (Joh 13:10) Zij waren werkelijk kinderen van God, maar de Here Jezus wist dat deze mannen niet klaar waren voor de grote toets die voor hen lag.

Hij waarschuwde hen dat zij Hem die nacht nog zouden verlaten. (Mat 26:31-35) Toen Petrus zei dat hij zijn Heer zou volgen in de gevangenis en in de dood meende hij ieder woord, maar hij kende zichzelf niet. In zijn hart waren verborgen elementen van het kwaad, waaraan door de omstandigheden leven zou worden ingeblazen. Deze zouden zijn eeuwige ondergang blijken, als hij zich niet van dit gevaar bewust zou worden.

De ernstige waarschuwing van Christus was een oproep tot zelfonderzoek. Petrus moest leren minder op zichzelf te vertrouwen en een groter geloof tonen in Christus. Als hij nederig aan deze waarschuwing gehoor had geschonken, zou hij een beroep hebben gedaan op de Herder der kudde om zijn schaap te beschermen. Als hij tot Jezus had geroepen: “Bewaar mij voor mijzelf,” zou Jezus hem bewaard hebben.

- 9 - Laodicea moet ook het eigen hart leren kennen
Zo spreekt Christus tot ons in de waarschuwing aan Laodicea.

Ook wij worden opgeroepen tot zelfonderzoek. Datgene wat we in ons hart niet geloven of aannemen, zullen we volledig uitvoeren, tenzij we tot bekering komen.

Daarom plaatst de Here ons in het licht van de heerlijkheid van God, en dan wordt het heel duidelijk dat wij, in Christus rechtvaardig zijn, maar in onszelf zijn wij zondaren. Wij zijn rechtvaardig – dat wil zeggen, in overeenstemming met de wet – door een gerechtigheid die niet in ons is, maar die in Christus is.

- 10 - De dagelijkse dienst bedekte de bewuste, beleden zonde
In de dagelijkse en de jaarlijkse dienst van het heiligdom hebben wij een voorbeeld van de twee grote werken van genade:

1. vergeving van zonde
2. uitdelging van zonde

Leviticus 4 leert ons dat de dagelijkse dienst was voor de bewuste zonde. (Lev 4:28)

Het dagelijkse brandoffer en reukoffer werden beschouwd als een algemene bedekking voor alle zonde.

Zo is het ook wanneer een zondaar tot Jezus komt. Alle bekende zonden worden beleden en overwonnen. Dit is een werk dat steeds voort gaat. En ook al heeft de zondaar dan nog een zondige natuur, dit wordt hem niet toegerekend, maar hij heeft de toegerekende gerechtigheid van God. (Rom 4:8)

Terwijl het overwinnen en weg doen van de zonde voortgaat, staat de Heilige Geest datgene tegen dat nog blijft van de oorspronkelijke zonde.

- 11 - De jaarlijkse grote verzoendag voorzag in de reiniging van alle BEWUSTE zonden en de ONBEWUSTE zonden
Het oude Israël werd vergeven door de dagelijkse dienst, maar werd niet volledig en definitief gereinigd TOT de grote verzoendag. De grote verzoendag illustreerde een diepere ervaring dan de dagelijkse dienst.


Paulus geloofde ook dat de dienst op grote verzoendag voorzag in de verzoening voor de zonde waarvan de gelovige zich niet bewust was.

- 12 - Op grote verzoendag wisten de mensen dat zij niet rechtvaardig waren in zichzelf
Het is belangrijk om te constateren dat God op de typische oordeelsdag alleen benaderd kon worden zoals Hij benaderd kon worden in de dagelijkse dienst.

Hoewel het volk alle bekende zonden weggedaan had, hebben zij zich toch niet aangeboden in het oordeel alsof zij rechtvaardig waren in zichzelf, maar zij verootmoedigden hun zielen en vertrouwden op de verdiensten van hun Verlosser.

Dit werd uitgebeeld door:

• de hogepriester die in de tegenwoordigheid van God voor hen stond,
• door het bloed dat ten gunste van hen geofferd werd,
• en door de wolk van reukwerk.

Dit alles moest hen aanvaardbaar maken voor God.

- 13 - Wij kunnen onszelf niet aanbieden in het oordeel. Christus biedt de gelovige aan in het oordeel
In het oordeel staan wij niet, KUNNEN wij niet staan, in onze eigen gerechtigheid. Wij bieden onszelf niet aan in het oordeel en worden dan aanvaard, maar Christus biedt de gelovige aan en wanneer Hij de gelovige aanbiedt, dan is deze smetteloos, omdat hij voorgesteld wordt in Christus. Paulus zegt terecht:

- 14 - Er is hoop in het oordeel
Er is hoop in het oordeel. Overvloedige hoop, want Christus heeft drie dingen voor ons:

1. Witte klederen – volmaakte gerechtigheid in het hart en in het leven.
2. Goud, dat in het vuur gelouterd is. Dit is het geloof van Jezus. Het is het geloof in Jezus, zelfs onder de hevigste vervolging en het geloof van Jezus om Hem te volgen waar Hij ook heengaat.
3. Ogenzalf – Dit is een geweten dat gereinigd is van alle zonde, waardoor wij de heerlijkheid van God kunnen aanschouwen bij de wederkomst omdat alle zonden dan uitgedelgd zijn. (Hebr 10:1-4, 15-18)

Al deze dingen worden ons aangeboden in het oordeel. Wij mogen ze kopen, zonder prijs! Geweldige beloften voor Gods volk vandaag. Wie zou meer kunnen verlangen! De boodschap eindigt met een prachtige belofte: